گور خر
آیا تا به حال به این سوال فکر کرده اید؟ آیا می توانید به این سوال پاسخ دهید؟
اگر شما عزیزان پاسخ این سوال را می دانید؟ می توانید در قسمت نظر خواهی جواب خود را برای ما ارسال کنید.
قبل از تحقیق و فکر کردن در مورد این سوال بیایید قدری بیش تر با این حیوان آشنا شویم.
گورخر جزء خانواده چهار پایان است.
هر گورخر طرح منحصر به فرد و متفاوتی از خط های سیاه و سفید دارد.
گورخر حیوانی وحشی است و عمدتا در آفریقا زندگی می کند. گورخرها انواع مختلف دارند و نوع ساده یا اصطلاحا " گورخر دشتی" دمی به اندازه نیم متر دارد. یک نوع گورخر "گورخر دو راهه" نام دارد چون بدن این گونه از گور خر راه راه سیاه و سفید است و مانند یک پیاده رو عابرین می ماند!
گورخر حس شنوایی و بینایی قوی دارد.
خط میخی
خط میخی باستانی که در منطقه بین النهرین ابداع شد بعدها به وسیله هخامنشیان به عنوان خطی رسمی در تمامی کشور بزرگ ایران گسترش یافت. هر چند که در نیمه حکومت هخامنشیان این خط کنار گذاشته شد. امروزه تنها نمونه هایی از خط میخی بر دیواره های کاخ های تخت جمشید، پاسارگاد، شوش و همچنین سنگ نوشته های همدان و بیستون باقی مانده است. البته اشیایی نیز از دوران هخامنشیان کشف شده که خط میخی بر آن ها نقش شده و در موزه ها نگهداری می شوند.
اما این خط و زبان باستانی بیش از 2000 سال پیش از یادها رفته بود و خط و زبان های دیگری جایگزین آن شده بود و به همین دلیل کسی راز نوشته های باستانی روی دیوارها را نمی دانست. از این جهت مردم آن ها را رمز و یا نشانی از گنج و.... می دانستند و شاید از این جهت نام کتیبه هخامنشی در همدان را گنج نامه نهاده بودند. با ورود جهانگردان اروپایی از دوره ی صفویه به ایران، تعدادی از آن ها به دیدن مناطق باستانی ایران نیز می آمدند و نقاشی هایی از این مناطق با خود به کشورشان می بردند. بعضی از آن ها کنجکاو شدند تا با تهیه رونوشتی از این خط ها راز آن را کشف کنند. مثلا جهانگردی آلمانی به نام گروتفلد سعی کرد با مقایسه حروف میخی با هم و از روی کلمه هایی که تکرار شده بودند کلمه (شاه) را بازخوانی کند اما تا کشف کامل راز خط میخی فاصله زیادی بود. بعدها یک نظامی انگلیسی به نام سر هنری راولینسون که برای ماموریتی نظامی به ایران آمده بود به خواندن خط میخی علاقه مند شد. او در طی سفرش به مناطق مختلف ایران به کرمانشاه و منطقه بیستون رسید. در دامنه کوه بیستون و تقریبا در ارتفاع 70 متری از سطح زمین مهم ترین کتیبه باقی مانده از داریوش هخامنشی نقش شده است. راه رسیده به کتیبه بسیار سخت و دشوار بود اما راولینسون با همه خطراتی که او را تهدید می کرد طی ده سال و در دفعات متعدد خود را به کتیبه رساند و رونوشت کاملی از آن تهیه کرد. او بعدها کار نظامی را رها کرد و به فعالیت های باستان شناسی پرداخت و بالاخره بعد از سال ها تلاش در سال 1846 موفق به خواندن کامل خط میخی شد و به این ترتیب رازهای حکومت بزرگ هخامنشیان گشوده شد.
کوسه
اگر چه کلمه کوسه ما را به یاد حمله ، دندان های مرگبار و .. می اندازد ، اما جالب است بدانید تعداد کوسه های خطرناک کمتر از آن چیزی است که ما فکرش را می کنیم !
انواع مختلفی از کوسه ها وجود دارند. برخی از انواع کوسه ها عبارتند از:
کوسه سفید ، کوسه سرچکشی ، کوسه گاو نر ، کوسه ببری ، کوسه ماکو و ... .
شاید تعجب کنید اگر بدانید که در بدن کوسه ها حتی یک استخوان هم وجود ندارد. اسکلت بدن کوسه ها را غضروف ها تشکیل داده اند. غضروف بدن کوسه مانند گوش ها و بینی انسان ، بافت انعطاف پذیر و محکمی دارد.
داریوش هخامنشی
در سال 1351 خورشیدی وقتی باستان شناسان مشغول حفاری در شهر باستانی شوش بودند به حفره بزرگی رسیدند که مجسمه ای به طول 36/2 متر در آن قرار داشت. این مجسمه بدون سر بود و در ادامه حفاری ها سر آن هرگز پیدا نشد. بعد از بررسی های علمی و مطالعه خط های روی بدنه مجسمه معلوم شد این تندیس داریوش است که به دست هنرمندان مصری ساخته شده است و به معبد آتوم در مصر اهدا شده بوده اما بعدها به علت نامعلومی به ایران آورده شده و در جلو ورودی کاخ هخامنشی شوش قرار داده شده است. از آسیب های مجسمه و شکسته شدن سر آن معلوم است که سپاهیان اسکندر بعد از حمله به شوش و کاخ سلطنتی به این تندیس نیز آسیب رسانده اند.
این تندیس که هم اکنون در موزه ایران باستان در تهران نگهداری می شود از سنگی یک پارچه به ارتفاع 36/2 متر تراشیده شده است و وزن آن به چندین تن می رسد. تندیس به حالت ایستاده قرار دارد. پای چپش، کمی جلوتر از پای راست و بازوی راست به حالت افتاده قرار گرفته، با دست راست نیز چوب دستی کوتاهی را محکم گرفته است. ساعد چپ تندیس بر روی سینه قرار گرفته است. بر روی هر دو مچ دست، النگویی ساده دیده می شود. داریوش لباس رسمی مراسم هخامنشیان را به تن دارد. لباسی چین دار با آستین هایی بلند که به صورت مورب برش داده شده است و کمربندی که در جلو گره می خورد، خنجری نیز در این کمربند جای داده شده. روی چین های سمت راست لباس داریوش، کتیبه ای به خط میخی و در سمت چپ، کتیبه ای به خط هیروگلیف حک شده است. بر روی کمربند نیز نام داریوش به خط هیروگلیف نقش شده است.
روی پایه مجسمه نیز تزئیناتی حجاری شده است. در بخش جلو دو خدای مصری در حال گره زدن گیاه نیلوفر آبی و لوتوس هستند. این نشانه پیوند میان مصر علیا و مصر سلفا است.
نقاشی روی سنگ
تابستان فرا رسیده است و حتما بسیاری از شما برای تفریح به رودخانه های اطرافتان سری می زنید این دفعه سعی کنید تعدادی سنگ های صاف کف رودخانه را نیز جمع کنید و با خودتان بیاورید تا بتوانید تابلوهایی با سنگ برای خود درست کنید البته سعی کنید سنگ هایی را انتخاب کنید که سطحی کاملا صاف داشته باشند و اگر به نگاه کردن به سنگ تصویری به ذهنتان بیاید حتما کاردستی زیباتری خواهید ساخت. حالا کافیست که روزنامه ای زیر دستتان پهن کنید تا هیچ جا را رنگی و کثیف نکنید و با رنگ های اکریلیک که شفافیت خوبی دارند و با مثل آب رنگ کار می کنند سنگ هایتان را رنگ آمیزی کنید. هرچقدر خلاقیت بیش تری در زمینه شکل سنگ و طرحی که برای ان انتخاب می کنید نشان دهید کارتان زیباتر خواهد شد.
